مجتمع نشینی پدیده‌ای کهن یا امروزی
مجتمع‌نشینی پدیده‌ای امروزی و مدرن است و یا به گذشته‌های دور می‌پردازد؟
همگان بر این باورند که مجتمع‌نشینی پدیده‌ای امروزی و مربوط به عصر مدرنیته است، درصورتی‌که اگر تاریخ معماری را مرور کنیم، خواهیم دید که مجتمع‌نشینی پدیده‌ای امروزی نیست؛ بلکه از گذشته‌های دور تا همین امروز امری رایج بوده، اما در هر دوره از تاریخ و به اقتضای زمانه کارکرد آن متفاوت بوده است.
همچنین برخی بر این باورند که مجتمع‌نشینی پدیده‌ای مختص شهر یا کلان‌شهرها بوده، در صورتی تا همین چند دهه پیش، یعنی دهه ۳۰ و ۴۰ در روستاها بسیار رایج بوده و تفاوت آن تنها در کارکرد آن است. نمونه بسیار کهن و دیدنی مجتمع‌نشینی را می‌توان در روستایی به نام کندوان در حوالی شهر تبریز به چشم دید.
به‌طوری‌که مردمان عصر کهن از کوه به‌عنوان سازه‌ای طبیعی بهره گرفته و در واقع کوه را جایگزین سازه فلزی یا بتنی امروزی کرده و بنا بر سلیقه و نیاز خود، بدنه کوه را حفر کرده و به میزان نیاز و توانایی حفره‌های تودرتو و متعدد ایجاد کرده و سپس با ملات، دیواره و کف محل اسکان خود را پوشش داده‌اند و همه منازل با فواصلی از یکدیگر و در ارتفاع‌های متفاوت از یکدیگر ایجاد شده، به‌طوری‌که شبیه به مجتمعی در چندین طبقه به نظر می‌رسد که با یک مهندسی تجربی فواصل و سطوح طبقات تعیین شده است.
نمونه‌ای از یک مجتمع زیبای بدوی که در کتابی با عنوان معمارهای بدوی جهان تألیف نویسنده‌ای غیرایرانی به آن اشاره شده است در این مکان می‌توان مشاهده کرد.
دیگر نمونه‌هایی از مجتمع‌نشینی تا همین دهه‌های سی و چهل در روستاها رایج بود و هنوز بقایای آنها وجود دارد، حتی برخی از این بناها به مکان‌های توریستی و گردشگری تبدیل شده است. نمونه چنین بناهایی، قلعه‌هایی است که در یک محیط مشخص و تعیین‌شده و محصور در روستاها وجود داشت و مانند همین برج‌های امروزی برخی برج نشین بودند و برخی نسبت به طبقه و جایگاه اجتماعی خود در طبقات پایین‌تر زندگی می‌کردند. طبیعتاً در این قلعه‌های روستایی نیز نقاط مرتفع قلعه که با عنوان شاه‌نشین رایج بود مختص خان و ارباب و کدخدای روستا بود و طبقات پایین در اختیار رعیت و کارگر قرار می‌گرفت.
مجتمع نشینی پدیده‌ای کهن یا امروزی
در کلان‌شهری مانند تهران نیز مجتمع‌های مسکونی اکباتان و آپادانا و چندین مجتمع مسکونی مربوط به مراکز نظامی و دولتی نیز از مثال‌های عینی موجود در کلان‌شهرها است. هرچند که کارکردها و خاستگاه آنها با یکدیگر متفاوت بوده است.
در گذشته ایجاد چنین مجتمع‌هایی با عنوان قلعه بیشتر کارکرد امنیتی و دفاعی داشته، اما از چندین دهه‌ی گذشته به بعد به سیاست‌گذاری‌های دولت‌ها باز می‌گردد که در تلاش بوده‌اند از یک محیط مشخص، بیشترین بهره‌برداری را داشته باشند و به‌واسطه ایجاد یک سیستم اشتراکی بهترین و بیشترین بهره‌برداری از مشاعات ساختمان در حد امکان صورت گیرد. علاوه‌برآن شهرها به‌جای رشد افقی در محور طولی و عرضی، در محور ارتفاع توسعه یابند که یک سیاست‌گذاری کلی شهری است.
باتوجه‌به مثال‌های عینی موجود می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که مجتمع نشینی و زندگی اشتراکی پدیده‌ای مدرن و امروزی محسوب نمی‌شود چرا که معماری‌های موجود در شهرها و روستاهای کشور خلاف آن را ثابت می‌کند. نمونه‌های متعددی از این بناهای مختص زندگی جمعی را در شهرها و روستاها مربوط به زمان‌های مختلف تاریخی را می‌توان مشاهده کرد هرچند که با اهداف و علل مختلف ایجاد شده‌اند. در واقع فرم و محتوا یکسان است؛ اما علل پیدایش و بهره‌برداری مختص هر دوره بوده است.
نمود عینی امنیت، رفاه و آزادی در مجتمع‌های مسکونی
قوانین آپارتمان نشینی
قوانین آپارتمان نشینی مجموعه ای از قوانین و مقرراتی هستند که برای ایجاد نظم و آرامش در زندگی در آپارتمان ها وضع شده اند. این قوانین به دو دسته تقسیم می شوند:
- قوانین قانونی که در قانون تملک آپارتمان ها و سایر قوانین مربوطه ذکر شده اند.
- قوانین عرفی که در عرف و فرهنگ جامعه پذیرفته شده اند.
شهرسازی ، مهندسی فرهنگی و زیباشناسی شهری
برخی از مهم ترین قوانین آپارتمان نشینی عبارتند از:
رعایت حقوق یکدیگر
ساکنان آپارتمان باید حقوق یکدیگر را رعایت کنند و از انجام هر کاری که موجب آزار و اذیت دیگران شود، خودداری کنند. به عنوان مثال، نباید صدای تلویزیون یا موسیقی را بیش از حد بلند کرد، نباید در ساعات غیر مجاز سر و صدا کرد و نباید از حیوانات خانگی به گونه ای نگهداری کرد که موجب آزار دیگران شود.
رعایت نظافت
ساکنان آپارتمان باید در حفظ نظافت ساختمان و مشاعات کوشا باشند. به عنوان مثال، باید زباله ها را در محل مخصوص خود قرار دهند، نباید از راه پله ها و آسانسور به عنوان انباری استفاده کنند و نباید در فضای سبز ساختمان زباله یا آشغال بریزند.
پرداخت به موقع شارژ
ساکنان آپارتمان باید به موقع هزینه های مشترک ساختمان مانند هزینه های آب، برق، گاز، تلفن، نگهداری و تعمیرات ساختمان را پرداخت کنند.
رعایت قوانین ایمنی
ساکنان آپارتمان باید قوانین ایمنی ساختمان را رعایت کنند و از انجام هر کاری که موجب بروز خطر برای خود یا دیگران شود، خودداری کنند. به عنوان مثال، نباید سیگار کشیدن در راه پله ها و آسانسور را مجاز دانست و نباید از وسایل برقی معیوب استفاده کرد.
شرکت در جلسات هیئت مدیره
ساکنان آپارتمان باید در جلسات هیئت مدیره ساختمان شرکت کنند و نظرات خود را در مورد مسائل ساختمان بیان کنند.
رعایت قوانین آپارتمان نشینی نقش مهمی در ایجاد نظم و آرامش در زندگی در آپارتمان ها دارد. ساکنان آپارتمان باید با آگاهی از این قوانین و رعایت آنها، به ایجاد محیطی سالم و امن برای خود و دیگران کمک کنند.
قیمت آپارتمان در منطقه ۲۲ تهران
